چگونه دستگاه تراش مناسب را انتخاب کنیم؟

در زمینه ماشین‌کاری، تراش سنتی یکی از اساسی‌ترین ابزارهای ماشینی در پردازش فلزات است. انتخاب یک تراش مناسب نه تنها از بیکاری تجهیزات یا عملکرد ناکافی جلوگیری می‌کند، بلکه فرآیند تولید را توانمند می‌سازد و رقابت‌پذیری محصول را افزایش می‌دهد.

اول، چه نوع تراش‌هایی وجود دارد؟

1. تراش‌های افقی (تراش‌های ماشینی افقی)
- تراش افقی معمولی: اساسی‌ترین نوع، برای تراشیدن قطرهای بیرونی، سطوح انتهایی و شیارها (به عنوان مثال، CA6140) استفاده می‌شود.
- تراش زین‌دار: تخت دارای یک "زین" قابل جدا شدن است که امکان ماشین‌کاری قطعات کار با قطر بزرگتر را فراهم می‌کند.
- تراش دقیق: ماشین‌کاری با دقت بالا، برای ابزارها و قطعات دقیق استفاده می‌شود.

2. تراش‌های عمودی (تراش‌های ماشینی عمودی)
- تراش عمودی تک ستونی: ساختار ساده، مناسب برای ماشین‌کاری قطرهای کوچکتر.
- تراش عمودی دو ستونی (نوع دروازه‌ای): استحکام بالا، برای قطعات کار بسیار بزرگ استفاده می‌شود.

3. تراش‌های برجی (تراش‌های شش‌گوشه)

- تراش‌های برجی افقی: برجک به صورت افقی چیده شده است.

- تراش‌های برجی عمودی: برجک به صورت عمودی چیده شده است، با فضای سر محدود.

4. تراش‌های اتوماتیک و نیمه‌اتوماتیک

- تراش‌های اتوماتیک: کاملاً خودکار (تغذیه، ماشین‌کاری، تخلیه)، مانند تراش‌های اتوماتیک تک محور (ماشین‌کاری قطعات کوچک) و تراش‌های اتوماتیک چند محور (چند فرآیندی همزمان، راندمان بالا).

- تراش‌های نیمه‌اتوماتیک: برخی از عملیات‌ها نیاز به مداخله دستی دارند (به عنوان مثال، بارگیری و تخلیه قطعات کار).

5. تراش‌های CNC

- تراش‌های افقی CNC: تطبیق‌پذیری بالا

- تراش‌های عمودی CNC: مناسب برای قطعات کار بزرگ

چگونه تراش مناسب را انتخاب کنیم؟

مراکز تراش برجی: مجهز به یک برجک برقی، قادر به فرزکاری و سوراخ‌کاری (ترکیبی از فرزکاری و تراشکاری)

الزامات دقت ماشین‌کاری: برای قطعاتی که نیاز به ماشین‌کاری با دقت بالا دارند، تراش‌های CNC به دلیل سیستم‌های سروو و کنترل دیجیتال خود که امکان کنترل با دقت بالا را فراهم می‌کنند، ترجیح داده می‌شوند. برای قطعات مکانیکی معمولی، تراش‌های سنتی کافی هستند و مقرون به صرفه‌تر هستند.

اندازه و وزن قطعه: برای ماشین‌کاری قطعات کوچک تا متوسط، تراش‌های رومیزی یا افقی کوچک مناسب هستند که فضای کمی را اشغال می‌کنند و عملکرد انعطاف‌پذیری دارند. برای قطعات با قطرهای بزرگ و وزن‌های زیاد... برای قطعات سنگین‌تر، تراش‌های سنگین‌کار مورد نیاز است که دارای تخت‌های ضخیم شده و دوک‌های با استحکام بالا برای اطمینان از پایداری ماشین‌کاری هستند.

ساختار و جنس قطعه: برای قطعات دوار مانند شفت‌ها و آستین‌ها، تراش‌های افقی انتخاب استاندارد هستند. برای قطعات دوار با شکل نامنظم یا سطوح منحنی پیچیده (مانند بادامک‌ها و پیچ‌ها)، مراکز تراش CNC که از ماشین‌کاری چند محوره پشتیبانی می‌کنند، توصیه می‌شود. برای ماشین‌کاری فولاد کربنی معمولی و چدن، ساختار صلب یک تراش استاندارد کافی است. با این حال، برای ماشین‌کاری مواد دشوار ماشین‌کاری مانند فولاد ضد زنگ و آلیاژهای تیتانیوم، یک دوک با قدرت بالا و یک تراش CNC با نگهدارنده ابزار صلب، همراه با ابزارهای تخصصی، برای بهبود راندمان برش ضروری است.

به طور خلاصه، انتخاب تراش مناسب شامل یک بررسی حلقه بسته از "الزامات قطعه - برنامه‌ریزی ظرفیت - عملکرد تجهیزات - هزینه‌های عملیاتی" است، که از پیگیری کورکورانه پیکربندی‌های پیشرفته اجتناب می‌کند و در عین حال به نقاط ضعف عملکرد اصلی می‌پردازد، بنابراین کیفیت ماشین‌کاری قطعات و راندمان تولید را تضمین می‌کند.